PL
EN
DE
Lekcja czytania z Wojciechem Bonowiczem w Miejsko-Powiatowej Bibliotece Publicznej w Rypinie.
W piątek, 20 maja o godz. 13 w Miejsko-Powiatowej Bibliotece Publicznej w Rypinie przeprowadzona została przez Wojciecha Bonowicza „Lekcja czytania”. Jest to akcja społeczna, która ma na celu budzenie zainteresowania literaturą poprzez rozmowę o wybranych tekstach z wybitnymi pisarzami, krytykami, profesorami. MPBP w Rypinie bierze udział w tej inicjatywie po raz kolejny, prowadzący lekcję (Wojciech Bonowicz) nie po raz pierwszy omawiał z rypińską młodzieżą licealną utwory literackie. Klasy humanistyczne ZS nr 1 im. ks. Czesława Lissowskiego przybyły do biblioteki ze swoimi nauczycielkami języka polskiego: paniami Ewą Fede i Ewą Wesołowską. Dobrze nam wszystkim znany Wojciech Bonowicz, który przygotował dla uczniów lekcję, był jurorem w ogólnopolskim konkursie literackim – Rypiński Album Poetycki. Jest poetą, publicystą, dziennikarzem, autorem książek biograficznych, m.in. o księdzu Józefie Tischnerze. Jego twórczość poetycka jest doceniana przez jury konkursów literackich, wielokrotnie nominowany do nagród literackich. W 2012 r. został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi za „osiągniecia w działalności społecznej oraz wydawniczej”. Piątkowa lekcja została poświęcona Wisławie Szymborskiej. Wojciech Bonowicz chciał, żeby humaniści się zmierzyli właśnie z jej twórczością. Zaproponował wiersze z jej ostatniej książki, nad którą Szymborska pracowała, a której nie ukończyła o przejmującym tytule „Wystarczy”. Poetka planowała, że to będzie jej ostatnia książka, którą się pożegna z czytelnikami. Zanim przystąpiono do rozmowy o konkretnych tytułach, prowadzący zadał uczniom pytanie dotyczące wszystkiego, co się młodemu licealiście kojarzy z polską noblistką. W kontekście omawianych wierszy było to tym istotniejsze, że dawało pełniejszy obraz poetki, która zawsze zapraszała czytającego jej poezję do współmyślenia, współodczuwania tego, co chciała przekazać. Wniosek z przeczytanych wierszy na pewno nasunął się wszystkim ten sam, mianowicie dla Szymborskiej intelektualny aspekt literatury zawsze najbardziej się liczył. Wszystko to można było znaleźć w trzech zaproponowanych przez Wojciecha Bonowicza wierszach: Ktoś, kogo obserwuję od pewnego czasu, Przymus, Mapa. Interpretacja tych wierszy stała się punktem wyjścia do rozmowy o tym, co dla Szymborskiej było w pisaniu najważniejsze i czym się chciała dzielić z czytelnikiem podczas lektury jej poezji. Pozostaje mieć nadzieję, że rypińskim licealistom-humanistom udało się uzupełnić wiedzę na temat polskiej noblistki i przekują to na celujące noty podczas sprawdzianów czy ustnych wypowiedzi.
(NB)
